5. Morgen ben ik beter

Titel: Morgen ben ik beter

Schrijver: Evert Hartman. Evert Hartman (Dedemsvaart, 1937) overleed in Hoogeveen in 1994. Hij was aardrijkskundedocent voor hij begon met schrijven voor jongeren. Hartman schreef diverse bekroonde boeken die vaak maatschappelijke thema's aansnijden.
Illustrator: Jan Wesseling

Lezersniveau: 13+

Aantal bladzijdes: 218

Korte inhoud:
Over de middelbare scholieren Christa en Marielle. Laatstgenoemde voelt zich op een dag ziek en ligt binnen de kortste keren in het ziekenhuis. Haar vriendin Christa bezoekt haar trouw. Het ene na het andere onderzoek volgt, Marielle wordt al hoe zieker, maar wat ze heeft is niet duidelijk. Christa heeft een jonger broertje, Thijs, een brugklasser die kampt met woedeaanvallen, en een oudere broer, die medicijnen studeert. Haar oude broer Koen brengt regelmatig een vriend (Michael) mee naar huis. De twee studenten weten veel dingen beter, over wat er met Thijs, maar ook over wat er met Marielle aan de hand is. Of beter; niet aan de hand is.
In het boek worden verder Christa's heimelijke verliefdheid op Michael beschreven en de nukken van broertje Thijs.
Wanneer Marielle tijdenlang in het ziekenhuis heeft gelegen en nog steeds niet beter is, besluit ze op een dag weg te gaan. Ze mist haar kat en het thuisfront. Ze gaat naar huis en wordt al snel beter. Na twee dagen zit ze weer op school.
Het boek is een directe aanklacht tegen de medische wereld. In het hele verhaal wordt niet duidelijk wat Marielle nou heeft (gehad). Uiteindelijk is dat ook niet meer belangrijk, hoewel je er als lezer aanvankelijk het hele verhaal op zit te wachten

Beoordeling llustraties: Op de voorpagina een tiener in een ziekenhuisbed, doktoren en een kat. Het geeft een indruk van het verhaal.

Beoordeling Geschiktheid: In het boek worden moeilijke termen gebruikt, niet direct te behappen voor elke brugklasser. Tevens snijdt het boek een lastig onderwerp aan: Mensen die ziek zouden zijn, maar bij wie geen diagnose wordt (of kan worden) gesteld.

Eigen mening: De kritiek die het boek krijgt is dat het te oppervlakkig met een zwaar en veelomvattend onderwerp omgaat. De wijsneuzerige studenten weten het beter dan de doktoren.
Persoonlijk vond ik het boek niet in boeiend taalgebruik geschreven en inmiddels ook enigszins gedateerd.