6. Rec Play

Titel: Rec play

Schrijver: Hans Hagen. Hans Hagen (1955) werkte als docent Nederlands en als redacteur van een jeugdtijdschrift. Hij schrijft gedichten en boeken voor de jeugd. Samen met zijn vrouw Monique Hagen (bekend van Het Klokhuis) maakte hij enkele prentenboeken

Aantal bladzijden: 112

Lezersniveau: 12+

Korte inhoud:
Over de scholieren Teye en Emma die elkaar bij toeval ontmoeten wanneer Teye in de buurt van Emma's .huis op zoek is naar zijn verdwenen kat.
Ze blijken bij elkaar op school te komen in dat het nieuwe schooljaar en worden al gauw verliefd. Het verhaal wordt beurtelings vanuit Teye's perspectief en dat Emma van verteld .Tussen de verslagen van hun verliefdheid door, doet Teye verslag van de schimmels die hij in het kader van een biologie-experiment laat groeien op stukjes etensresten in jampotjes. Wanneer Teye's broer die vrachtwagenchauffeur is, overlijdt, confisqueert Teye zijn camera. Vanaf dat moment loopt altijd rond met de camera voor zijn gezicht. Zo komt het dat hij ook de camera laat aanstaan wanneer Emma voor zijn oog -en niet dat van de camera- zich uitkleedt. Hun eerste voorzichtige seks wordt vastgelegd. Emma blijft vragen of hij de tape wist, hij doet het niet.
Emma vindt Teye veranderd sinds de dood van zijn broer en de twee raken steeds verder bij elkaar vandaan. Emma zoent met een klasgenoot en Teye is boos-allicht. Maar hij wist de tape niet, en wanneer Emma eindelijk de verloren gewaande kat van Teye vindt (dood inderdaad, in een blok ijs) zet ze hem zonder pardon voor zijn deur.
Tijdens zijn schimmel-presentatie met biologie laat hij de klas de tape zien die hij destijds van Emma heeft gemaakt.
De twee hebben elkaar het leven genoeg zuur gemaakt en uiteraard volgt verzoening.

Beoordeling geschiktheid: Het treitergedrag over een weer loopt als een rode draad door het boek. Een waar puberverhaal, ik zou zeggen vanaf een jaar of dertien, veertien. Niet vanwege de leesbaarheid maar vanwege het thema.

Eigen mening: Zoals gezegd; een waar puberboek. Eenvoudig geschreven, geen literatuur, wel herkenbaar